Χρονικός Αυτοπροσδιορισμός

Ο,τι δεν μπορείς να δεις, ο,τι δεν μπορείς ν' ακούσεις, να γευτείς, να μυρίσεις, να νιώσεις, ο,τι δεν μπορείς να σκεφτείς, ο,τι δεν μπορείς να κατανοήσεις, ο,τι δεν μπορείς να φανταστείς, δε σημαίνει oτι δεν είναι εκεί...

Χρόνος...
Κάποιος κάποτε μου είπε πως ο χρόνος είναι μια ιδέα, μια επινόηση του ανθρώπου...
Αλήθεια δεν συμφωνώ... Ο χρόνoς είναι εκεί... Δεν ερεθίζει όλες σου τις αισθήσεις, όμως είναι εκεί: τον ακούς σε κάθε χτύπο, τον νιώθεις σκαλίζοντας αναμνήσεις, τον μυρίζεις σε σαρακοφαγομένα βιβλία, τον βλέπεις να κυλάει μπροστά σου μέσα από τη ροή των κινήσεων γύρω σου...

Και πάλι αυτά δεν αποτελούν τον ορισμό του χρόνου...μοναχά αιτιολογούν την ύπαρξη του...
Οι φυσικοί τον θεωρούν τέταρτη διάσταση, άλλοι απλώς κοιτούν τα ρολόγια τους κι αυτό τους αρκεί...

Η κατάκτηση της ολικής έννοιας του χρόνου είναι από εκείνες τις πραγματικότητες που οι πολλοί αγνοούν και οι λίγοι αδυνατούν να κατανοήσουν... Δεν φτενέ αυτοί...
Είναι που οι έννοιες είναι άφταστες...

Γιατί άραγε πραγματεύομαι έναν όρο, το χρόνο, που είναι άφταστος; Γιατί φλερτάρω με το άπιαστο άγνωστο;

Ποιος ξέρει ίσως να ψάχνω τους δικούς μου ορισμούς... Να ψάχνω τα δικά μου όρια, τα δικά μου σημεία στίξης... Ίσως μεσ' απ' τ' άπειρα ακατανόητα να προλάβω με τον καιρό να βρω εμένα...
Να προλάβω πριν τελειώσει...

Χρόνος...
Ορισμός: Ο ρυθμός μεταβολής της Σήψης.

fox