Η ζωη ειναι ενα πραγματικο σκοταδι αν δεν υπαρχει παθος.
Τιποτα δεν ειναι πιο επιπολαιο απο την καρδια ενος ανθρωπου. ξανα και ξανα πεφτει στις ιδιες παγιδες, κανει τα ιδια λαθη. παρασυρεται ευκολα.ενα σ'αγαπω τις λυνει τα ποδια, ενω παραλληλα καμια απογοητευση δεν αναχαιτιζει την πορεια της. οχι, θα κυνηγησει παλι απελπισμενα νεες περιπετειες, νεες εμπειριες. να ξαναγεμισει ελπιδα, θαρρος, επιθυμια, παθος...
Τιποτα δεν ειναι πιο επιπολαιο απο την καρδια ενος ανθρωπου. ξανα και ξανα πεφτει στις ιδιες παγιδες, κανει τα ιδια λαθη. παρασυρεται ευκολα.ενα σ'αγαπω τις λυνει τα ποδια, ενω παραλληλα καμια απογοητευση δεν αναχαιτιζει την πορεια της. οχι, θα κυνηγησει παλι απελπισμενα νεες περιπετειες, νεες εμπειριες. να ξαναγεμισει ελπιδα, θαρρος, επιθυμια, παθος...
Η ζωη ειναι ενα πραγματικο σκοταδι αν δεν υπαρχει παθος.
Κοιτας γυρω σου και συνειδητοποιεις πως στην πραγματικοτητα εισαι μονος. οσα πραγματα και να σε περιβαλλουν, οσα προσωπα και σχεσεις να σε πλησιαζουν, εισαι μονος.
τι γινεται ομως,για τις στιγμες που πρεπει να αντιμετωπισεις τον εαυτο σου; και τοτε εισαι μονος σου απεναντι του. κανενας αλλος δεν μπορει να ερμηνευσει και να κατανοησει τις σκεψεις και τους διαπληκτισμους σας. για την ακριβεια, κανενας δεν θελει και ουτε προκειται να προσπαθησει. γιατι ο καθενας θα κοιταξει τον εαυτο του [θα κοιταξει την προσωπικη του μαχη]
Η ζωη ειναι ενα πραγματικο σκοταδι αν δεν υπαρχει παθος.
Ετσι, λοιπον, απομακρυνεσαι τελικα απο τους παντες και τα παντα. και δεν ειναι παντα απο επιλογη σου... χανεσαι, κλεινεσαι στον εαυτο σου. δεν αργει, σε λιγο θα αρχησεις απλα να παρατηρεις.ολα θα περνανε αστραπιαια απο μπροστα σου και εσυ δεν θα συμμετεχεις. θα καθεσαι και θα παρακολουθεις ολοι να προχωρουν και εσυ να μενεις στασιμος.σαν ενας οπαδος σε ενα κακογουστο παιχνιδι. πονας γι'αυτο, αλλα ταυτοχρονα δεν μπορεις να σταματησεις να βλεπεις...
Η ζωη ειναι ενα πραγματικο σκοταδι αν δεν υπαρχει παθος.
Και οταν απομακρυνεσαι, αρχιζεις να πιστευεις σε μια ψευδαισθηση. οτι μπορεις να τα καταφερεις και μονος.οτι μπορεις να το αντεξεις.
και που ειναι το παθος;
μπορει καποιος να μην θελει να αγαπησει, να επιλεξει να μην δενεται με αλλους ανθρωπους. επειδη ειναι εγωιστης, επειδη φοβαται μην προδωθει ή πληγωθει; ουτε ο ιδιος ξερει!
αλλα πως ζεις αν δεν επιθυμεις κατι με καθε κυτταρο του σωματος σου; αν δεν νιωθεις κατι, οτιδηποτε, τοσο εντονα που να θες να το φωναξεις δυνατα μεχρι να αδειασει ο αερας απο τα πνευμονια σου; να θες να δοθεις ολοκληρωτικα σε κατι ή καποιον...
Η ζωη ειναι ενα πραγματικο σκοταδι αν δεν υπαρχει παθος.
Δεν εχει σημασια να ζηλευεις τις ζωες των αλλων. το μονο που μετραει ειναι καθε στιγμη της δικης σου, οσο ασημαντη και περαστικη να φαινεται, να τη ζεις στο επακρο! με καθε τιμημα...
Υ.Γ. λενε πως οι εραστες μπορουν να επιβιωσουν μονο με φιλια και νερο.ας το δοκιμασουμε...
