Για άλλη μια φορά γράφω, γιατί δεν θέλω να μιλήσω. Οι καβγάδες με τους γονείς μου ακόμη συνεχίζονται, ωστόσο,έχασα καποια κιλά, σταμάτησα το τσιγάρο. Δεν ήταν μία κατάχρηση για μένα, παρά μόνο ένας αντιπερισπασμός. Που καταβρόχθιζε το χαρτζιλίκι μου κάθε εβδομάδα...
Όσο προχωράνε οι λέξεις, όμως, συνειδητοποιώ πως δεν έχουν κάποιο ιδιαίτερο νόημα.
Κουράστηκα να κάνω υποχωρήσεις, να βολεύομαι για άλλους.
Παράλληλα, δεν βρίσκω και το κουράγιο να παραδεχτώ στον εαυτό μου τι πραγματικά θέλω.
Και εκεί που βυθίζεσαι με καταθλιπτική μουσική και αρχίζει μια διαδικασία ξεγυμνώματος, το μόνο που σκέφτομαι είναι τα σοκολατένια μελομακάρονα που με περιμένουν στην κουζίνα.
Ποιον κοροιδεύω; Ξέρω τι θέλω, ξέρω τι πρέπει να γίνει. Τόσο αφελής, όμως, που περιμένω πρώτα να πάνε όλα κατά διαόλου και μετά να κλαίγομαι.
Κλασικό...
'Αντε και στο διάολο. Δεν γίνεται να περιμένετε να είμαι πάντα σωστή. Ε ναι, λοιπόν. Το ποστ αυτό δεν έχει κανένα απολύτως νόημα ή περιεχόμενο, δεν είναι ωραίο ούτε καλογραμμένο. Είναι ατσούμπαλο. Σαν εμένα.
Όσο προχωράνε οι λέξεις, όμως, συνειδητοποιώ πως δεν έχουν κάποιο ιδιαίτερο νόημα.
Κουράστηκα να κάνω υποχωρήσεις, να βολεύομαι για άλλους.
Παράλληλα, δεν βρίσκω και το κουράγιο να παραδεχτώ στον εαυτό μου τι πραγματικά θέλω.
Και εκεί που βυθίζεσαι με καταθλιπτική μουσική και αρχίζει μια διαδικασία ξεγυμνώματος, το μόνο που σκέφτομαι είναι τα σοκολατένια μελομακάρονα που με περιμένουν στην κουζίνα.
Ποιον κοροιδεύω; Ξέρω τι θέλω, ξέρω τι πρέπει να γίνει. Τόσο αφελής, όμως, που περιμένω πρώτα να πάνε όλα κατά διαόλου και μετά να κλαίγομαι.
Κλασικό...
'Αντε και στο διάολο. Δεν γίνεται να περιμένετε να είμαι πάντα σωστή. Ε ναι, λοιπόν. Το ποστ αυτό δεν έχει κανένα απολύτως νόημα ή περιεχόμενο, δεν είναι ωραίο ούτε καλογραμμένο. Είναι ατσούμπαλο. Σαν εμένα.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου