Αν λαβει κανεις υποψη του πως καθε κυτταρο του σωματος μας νεκρωνει και αντικατασταται καθε εφτα χρονια,τοτε αναμφιβολα βρισκομαι εδω με τη ζωη καποιου αλλου. Νιωθω αβολα, σαν να ελαβα ενα δωρο που δεν προοριζοταν για μενα. Νεους φιλους, νεες ασχολιες, προσοχη... Δεν μπορω ομως να αγνοησω αυτη την αισθηση. Ειμαι σαν ξενη μεσα στο σωμα μου, σαν επισκεπτης στα δικα μου ονειρα...