Σάββατο 27 Οκτωβρίου 2012

She had it coming...

-Με απογοητευσες! Δεν το περιμενα αυτο απο σενα...Δεν εισαι αυτη που ηξερα! Δεν αναγνωριζω πια την ιδια μου την κορη!!

Πηρα μια βαθια ανασα.

-Σε απογοητευσα; Απο που κι ως που; Επειδη δεν εκανα αυτο που ηθελες, αυτο που περιμενες απο μενα; Μανα, δεν ειμαι εσυ! Δεν μπορω μια ζωη να κανω αυτο που θες, αυτο που δεν μπορεσες να κανεις εσυ ή αυτο που θεωρεις εσυ οτι πρεπει. Αλλα δυστυχως δεν εχω αλλη επιλογη.Γιατι ακομα σε εχω αναγκη. Πρεπει να "υπακοουω" σε καθε τρελα σου, να προσπαθω να ικανοποιησω καθε βιτσιο σου και απαιτηση σου και να διατηρω την εικονα της τελειας κορης στα ματια σου. Ποτε δεν με πλησιασες να με ρωτησεις πραγματικα τι μου συμβαινει ή τι με απασχολει αυτο τον καιρο! Το μονο που σε νοιαζει ειναι ο κωλο-βαθμος στα αρχαια κατευθυνσης και αν καποιος πηρε μεγαλυτερο βαθμο στην εκθεση απο μενα.Και αυτο οχι γιατι δεν νοιαζεσαι για μενα πραγματικα...
Μην απαντησεις ασε με να τελειωσω!
Δεν ειπα οτι δεν με αγαπας.Απλα για σενα τωρα ειμαι απλα μια μαθητρια.Ενα ρομποτ αποστηθισης και μοτερακι εκθεσεων και εργασιων. Σου ξεφευγει οτι αυτο που ειμαι επισης ειναι μια εφηβη ετοιμη να εκραγει γιατι ολοι ζητανε πολλα απο αυτη. Παλαιοτερα με αντιμετωπιζες ως ενα υπευθυνο παιδι, αρκετα πιο ωριμο για την ηλικια του που μπορουσες να καθησεις και να συζητησεις μαζι του σοβαρα γιατι ειχε ξεπερασει το σταδιο barbie-φορεματακια. Τωρα, αδυνατεις να μου αναγνωρισεις πως με απασχολουν και αλλα ζητηματα περα απο τις ανασφαλειες του Πλατωνα και του Σωκρατη...
Δεν μπορω να πω τιποτα περισσοτερο, γιατι οπως λες και εσυ βλεπω πως "απο το ενα αυτι μπαινει απο το αλλο βγαινει".Εσυ θα συνεχισεις να εισαι η αυστηρη, παραλογη, πιεστικη και υστερικη μαμα μου και εγω η ανησυχη εφηβη που προσπαθει να σπασει απο το καλουπι σου! Γι αυτο εχω να σου πω κατι τελευταιο. Λιγο ακομα, οχι πολυ, λιγο ακομα.Μεχρι να τελειωσω το σχολειο και μπορεσω να φυγω.Μεχρι τοτε θα μπορεις να με ελεγχεις.Μεχρι τοτε θα μπορεις να μου "φυτευεις" τα δικα σου Θελω και Πρεπει.
Λιγο ακομα...

[Αυτο θα επρεπε να ειχα απαντησει]

-Συγνωμη μαμα...

[Αυτο που τελικα απαντησα...]

Οχι γιατι ντρεπομουν, οχι γιατι φοβηθηκα.Απλα ηταν ανωφελο...
Σε απογοητευσα, ε? 
Πιο σκληρα λογια αλλη φορα.Μπορεις...

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου